Η περιοχή της Καμείρου εκτείνεται στην πιο άγρια και ανεμοδαρμένη βορειοδυτική πλευρά του νησιού κοντά στο ακρωτύηριο του Αγίου Μηνά (το αρχαίο Μυλάντιο) στις υπώρειες του όρους Ακραμύτης. Κατά την προϊστορική εποχή εδώ λατρεύονταν οι Μυλάντιοι θεοί που δίδαξαν στους ανθρώπους το άλεσμα και το ζύγωμα. Η αρχαιολογική φυσιογνωμία της περιοχής περιλαμβάνει και μυκηναϊκά νεκροταφεία στα Καλαβάρδα, δυτικά της Καμείρου. Ευρήματα γεωμετρικής περιόδου (8ος αι. π.Χ.) υποδεικνύουν την ύπαρξη ναού αφιερωμένου στην Αθηνά στην ακρόπολη. Ο πρώτος μεγάλος σεισμός του 226 π.Χ. κατέστρεψε την κλασική πόλη και το ναό της Αθηνάς Δαμειριάδας. Η ελληνιστική πόλη οικοδομήθηκε σύμφωνα με το Ιπποδάμειο σύστημα σε τρία επίπεδα - άνδηρα. Στην κορυφή του λόφου βρίσκεται η ακρόπολη με το ναό της Αθηνάς και τη στοά. Στο μεσαίο άνδηρο απλώνεται ο οικισμός και χαμηλότερα υψώνεται ο ελληνιστικός ναός, η δωρική κρήνη, η αγορά και ο περίβολος των βωμών. Τον ευρύτερο χώρο κοσμούσαν, όπως σε κάθε κλασική και ελληνιστική πόλη, πλήθος αναθημάτων, όπως στήλες και εξέδρεσ με αγάλματα. Όμως ο τρομερός σεισμός του 142 π.Χ. κατέστρεψε την πόλη της Καμείρου για δεύτερη φορά.

Αρχαιολογικός χώρος Καμείρου: Περιλαμβάνει τον αρχαίο οικισμό, μικρότερο και πιο "επαρχιακό" σε σχέση με την Ιαλυσό και τη Λίνδο, που είναι διαμορφωμένος σε τρία επίπεδα στο λόφο με τα εξής μνημεία: Ακρόπολη με το τέμενος της Αθηνάς Καμειριάδος, δεξαμενή συλλογής όμβριων υδάτων, Ελληνιστική στοά (κάτω από το δάπεδό της οποίας, διαπιστώθηκε ύπαρξη αξιόλογου υδρευτικού συστήματος με πηγάδια, υπόγειεσ δεξαμενές και πήλινους υδρευτικούς σωλήνες), τετράπλευρος βωμός ελληνιστικής εποχής μπροστά από τη δωρική στοά, οικισμός ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής, Ελληνιστικός ναός στο τρίτο άνδηρο, Ιωνικός ναϊσκος από πωρόλιθο με ένδυση κονιάσματος που χρησίμευε για τη στέγαση αναθηματικού αγάλματος, κρήνη, τετράπλευρη πλατεία (αγορά), περίβολος με βωμούς (στο πρώτο επίπεδο βρίσκεται μεγάλος επιμήκης βωμός του Ήλιου), ημικυκλική εξέδρα μπροστά από τον περίβολο των βωμών που οδηγεί στο κέντρο του οικισμού, θεμέλια κτηρίων και ναών και πήλινα αγγεία, που φαίνεται ότι παράγονταν μαζικά στην αρχαιότητα. Κατά μια εκδοχή εδώ βρισκόταν ο υπαγόμενος στο κράτος των Λινδίων αρχαϊκός Δήμος Κατταβέων.

Ιπποτικό φρούριο (Απόλλωνα): Διασώζονται ερείπια ισχυρού ιπποτικού φρουρίου, με περιτείχισμα και θολωτές αίθουσες, άλλοτε αρκετά μεγάλου ώστε, βάσει ιπποτικού διατάγματος του Μ. Μαγίστρου Ορσίνι (1474), να μπορέσει να φιλοξενήσει και τον πληθυσμό από τα γειτονικά Λάερμα.

Αρχαιολογικά ευρήματα (Καλαβάρδα): Αρχαϊκοί και κλασικοί τάφοι με πολύτιμα κτερίσματα.

Ιπποτικό φρούριο (Καλαβάρδα, Άγιος Μηνάς): Ο βυζαντινός μεγαλοκτηματίας Βάρδας ονοματοδότησε το χωριό που πρέπει να δημιουργήθηκε το 1506 στη σημερινή θέση.

Ιπποτικό φρούριο (Σορωνή): Ερειπωμένο σήμερα στο μεγαλύτερο μέρος του.